De grootse crisis sinds de jaren ’30. Wat zijn we een verwend en welvarend land eigenlijk. We zijn beperkt, maar niemand eet een boterham minder. Ik heb de jaren ’30 uiteraard niet meegemaakt, maar alles is relatief zullen we maar zeggen. Hopelijk gaat alles goed met u en uw naasten. Met mij gaat alles goed en in mijn directe omgeving zijn er gelukkig geen coronabesmettingen te rapporteren. Of je nu sommige coronamaatregelen ietwat overtrokken vindt, we precies de juiste koers varen of we met zijn allen in volledige lockdown hadden moeten gaan, een crisis als deze laat wel zien dat we een kwetsbaar hoopje zelfreplicerende cellen zijn en blijven. Echter verzeker ik u dat we dat over een paar maanden alweer helemaal zijn vergeten!

Mijn dagelijkse beslommeringen zijn, naast het soms veel te druk maken over sommige openbare zaken, het runnen van een zelfstandige supermarkt. Aan drukte geen gebrek de laatste weken. Dat kan ik u verzekeren. Vrijdag de 13e (maart) begon het hamsteren ineens. Toch nog wel onverwacht. Het sloeg helemaal nergens op. Alles werd verkocht. U deed er allemaal aan mee, enfin, de rest is geschiedenis. Nog steeds hebben we te maken met lege schappen, veranderende aankooppatronen, een enorme groei in onlineverkoop en de spelregels vanuit de overheid om besmettingskansen te minimaliseren.

Tegelijk besef ik me ook hoe het moet zijn wanneer je business ineens helemaal tot stilstand komt. Op dit soort situaties is geen enkele ondernemer voorbereid en het is dan ook volledig terecht dat de overheid bijspringt. Nu wel zo snel als ook maar een beetje mogelijk is versoepelen! En daar schort het echt aan in mijn ogen. De rekening komt hoe dan ook bij u en mij terecht. 

Nederlanders zijn een kritisch volkje. Ook de nieuwe Nederlanders, ja de integratie op dit punt gaat verrassend goed kan ik u melden. Gelukkig heb ik daar zelf hé..le..máál geen last van. Maar een situatie zoals die aan het begin van de hamsterperiode zorgde wel heel even voor nuchterheid. Blij zijn met wat we hebben. “Wat fijn dat jullie winkel zo goed gevuld is.” “Jullie doen het echt heel goed!” Ook ik stond ineens op maandagochtend kuchschotten op te hangen, vloerstickers te plakken en was online naarstig op zoek naar ontsmettingsmiddelen en latex handschoenen. Supermarkmedewerkers werden ineens helden.

In mijn ogen waren ze dat altijd al, maar u moest eens weten wat een gemiddelde vakkenvuller of caissière in Nederland te incasseren heeft. Geloof me… mensen kunnen echt heel lomp zijn. Maar deze beroepsgroep heeft niet te maken met een dubbele strafeis als ze door een winkeldief bedreigd, uitgescholden of zelfs aangevallen worden. Dat recht hebben alleen onze ambtenaren. Of nu achter een servicebalie van de supermarkt staat of een boete uitschrijft voor verkeerd parkeren, we zijn allemaal mensen.

Ik erger me mateloos aan het feit dat veel bedrijven en overheden corona misbruiken. “In verband met corona duurt de wachttijd langer dan normaal”, “Door de coronamaatregelen zus en zo…” Ook de politiek in Leidschendam-Voorburg heeft, op zijn zachts gezegd, handig gebruik gemaakt van de situatie. Zo had het college op 31 maart willen praten over de aanleg van een nieuwe Vlietbrug in Leidschendam en daarover ook een besluit willen nemen. “De coronacrisis heeft dat plan geblokkeerd.” Weer ruim een half jaar vooruitschuiven. Ook Avalex kan er wat van. Er wordt naar hun zeggen 30% meer afval aangeboden en dat zorgt voor overlast bij de containers. “Corona!” Ik zie dat toch anders. Het probleem is 30% meer zichtbaar. Want ook voor de crisis ging het mis en niet zo’n beetje ook.

Zoals gezegd: Onze kwetsbaarheid zijn we zo weer vergeten, de dame achter de kassa kan een rochel in haar gezicht krijgen wanneer ze iemand aanspreekt op een blikje bier dat nog in de tas zit en de politieke besluiten in Leidschendam-Voorburg zullen vakkundig vooruitgeschoven worden. Dat is de oude realiteit en zal ook in het nieuwe normaal heel gewoon blijven.