Dylan Groenewegen greep in de elfde etappe net naast zijn tweede ritzege in de Tour de France. De Amsterdamse renner van Team Jumbo-Visma leek op winst af te stevenen in de rit van Albi naar Toulouse, maar vlak voor de finish kwam de Australiër Caleb Ewan hem nog voorbij in de sprint. Op de meet was het verschil een banddikte. "Soms win je, soms verlies je, dat is wielersport. Ik weet niet precies waar het fout is gegaan, maar ik baal enorm. Ik hou niet van verliezen", sipte hij.

De zogeheten 'lead out' verliep op zich vlekkeloos, maar het leek wel alsof de 'sprinttrein' van Jumbo-Visma iets te vroeg aan de leiding kwam. Mike Teunissen gaf af op ongeveer 800 meter van de finish, waarna Groenewegen het moest afmaken. "We hadden wind tegen en zaten vrij vroeg op kop, maar op zich vind ik dat fijn. Dat is dan mijn keuze. Zoals het ook mijn keuze was om aan te gaan. Kennelijk zat Ewan in mijn wiel en kon hij uit mijn kielzog er nog overheen", zei de renner, die eerder deze Tour de zevende etappe won.

Teunissen vreesde tijdens de sprint al dat het niet zou lukken. "Dit is geen Playstation hè, het gaat allemaal niet vanzelf. De uitvoering was wel goed, het resultaat niet", zei de winnaar van de eerste etappe die twee dagen de gele trui droeg.

"We wilden de sprint vroeg beginnen zoals de vorige keer. Met Wout van Aert en Amund Grøndahl Jansen ging dat ook wel goed en we hoopten dat er renners van andere ploegen zouden overnemen, maar alleen Michael Mørkøv deed dat even. Ik kon ook niet langer dan wat ik deed en op 800 meter kwam Dylan al op kop. Met wind in de rug kan het allemaal nog wel, maar wind op de kop....ik was er al bang voor dat het niet zou lukken. Hij ging nog goed aan, maar Ewan deed het slim in de laatste honderden meters."