Het verkiezingsprogramma van de Hart voor Den Haag/Groep de Mos onder het motto ‘Deze stad
verdient beter’ laat er geen gras over groeien: het is een pil van maar liefst 167 rijkelijk geïllustreerde pagina’s met uiteenlopende plannen: van het stoppen van wegafsluitingen en het open houden van ziekenhuis Bronovo tot meer zwemwater tot dna-analyses van speeksel van spugende zwartrijders in de tram, die dan ook is bemand door een conducteur, net zoals in Amsterdam.

Opmerkelijk punt is de rem op de bevolkingsgroei, die de partij voorstaat: “Willen we de stad leefbaar en groen houden, moet het Rijk stoppen om nieuwkomers naar Den Haag te sturen", aldus lijsttrekker Richard de Mos, daarbij wijzende op overbewoning in sommige wijken. Overigens zijn de plannen om de naam van de partij in te korten tot alleen ‘Hart voor Den Haag’ op de lange baan geschoven. Bewoners associëren de partij nog steeds vooral met de opperlijstrekker. En dat is niet onlogisch: ook op het verkiezingsprogram prijkt zijn beeltenis paginavullend. Het blijft dus Hart voor Den Haag/Groep de Mos.

‘Bouwen met lef’
Verder springt in het partijprogramma de noodzaak tot hoogbouw eruit. Er moet flink de hoogte in worden gegaan rond de stations en in Den Haag Zuidwest. Alleen door ‘bouwen met lef’ kan de woningnood worden opgelost. Volgens De Mos moeten er in Laak en bij Den Haag Centraal bij mekaar vijf woontorens bij komen. Het toevoegen van extra bouwlagen op bestaande woningen, boven doorgaande auto- en spoorwegen ziet hij als een mogelijkheid om de woningnood tegen te gaan.
Daarnaast moeten de bejaardentehuizen - tegenwoordig doorgaans ‘verzorgingshuizen’ genoemd ook weer terugkeren.

Veel programmapunten komen overeen met wat andere partijen willen, maar het PVV-verleden van De Mos kenmerkt zich nog door stevigere taal. Vooral bij het item ‘veiligheid’: ‘tuigdorpen’ voor daders van extreme overlast, het keihard aanpakken van straatintimidatie, ‘schoolcops’ om het wapenbezit onder jongeren terug te dringen en heropvoedingskampen voor ontspoorde jongeren,

Werkeloosheid
Vraag is hoe de diverse maatregelen bekostigd moeten worden. Hier wijkt de partij sterk af van bijvoorbeeld GroenLinks, dat ervan uitgaat dat sommige bijstandtrekkers nooit meer aan de slag zullen komen. Hart voor Den Haag vindt dat iedereen die kan werken, moet werken: daar waar de vraag het grootst is, zoals in het Westland, de Rotterdamse haven, de zorg en de bouw en transportsector. Dat scheelt in de kosten voor de bijstand.
Verder wil Hart voor Den Haag vele meer druk om de overheid om bij te springen en als het even kan weer taken terug te nemen, die de gemeente toegeschoven heeft gekregen.
Last but not least wil De Mos een rem op het vervangen van de huidige energiebronnen (vooral gas) door CO2-uitstoot besparende alternatieven. Die kosten zijn geraamd op 9 miljard euro over een periode van 30 jaar. “Daar zou dan heel wat te halen zijn als je daar de rem op zet.”

Het verkiezingsprogramma van Hart voor Den Haag/Groep de Mos