Hoeveel het college ook heeft gedaan, doet en probeert te doen aan de vaak erbarmelijke huisvesting van arbeidsmigranten in de stad, voor een aantal zaken is de gemeente beperkt in haar mogelijkheden en heeft zij het Rijk nodig, zo geeft wethouder Martijn Baster in een brief aan de gemeente nogmaals aan.

Dit geldt, zo stelt hij, voor het invoeren van een verhuurdersvergunning, waarmee slechte woonomstandigheden en uitbuiting van arbeidsmigranten tegen kan worden gegaan. "Gemeenten zijn daarnaast beperkt in het dwingen van werkgevers en uitzendbureaus om voor voldoende huisvesting te zorgen, terwijl deze taak primair bij hen ligt." Het Rijk zou hier wat Balster betreft een grotere, waarschijnlijk ook actievere, rol in moeten spelen.

In zijn brief geeft de wethouder aan dat doel van de brede aanpak van de huisvesting is 'het creëren van leefbare, veilige en menswaardige woonomstandigheden voor arbeidsmigranten in Den Haag'. Hij wijst er op dat de gemeente wat dat betreft niet zou hebben stilgezeten. Zo is de Haagse Pandbrigade versterkt voor een betere handhaving van wettelijke normen voor de huisvesting van arbeidsmigranten, treedt in april nieuw kamerbewoningsbeleid in werking met extra kwaliteitseisen en gaat het minimum woonoppervlak per kamerbewoner omhoog naar 18 m2. leefbaarheid.

Balster praat daarnaast met diverse organisaties om ook de positie van arbeidsmigranten zelf te verstevigen. Zo wordt er gewerkt aan betere informatie voor de groep omdat nu door de vaak beperkte beheersing van de Nederlandse taal informatie niet altijd voldoende toegankelijk zou zijn.

Voor de (soms tijdelijke) huisvesting voor de arbeidsmigranten wordt intensief de samenwerking met de regio gezocht, onder meer binnen de regio Haaglanden en met de provincie. Den Haag wil komen tot een verdelingsvoorstel, met de opgave per regiogemeente. Met de gemeente Westland worden volgens Balster inmiddels ook concrete stappen in de huisvesting gezet.