Vaderdag, 21 juni 2020, een mooie gelegenheid om eens stil te staan bij vaders en van hen te horen hoe zij de afgelopen uitzonderlijke periode hebben beleefd. Yvonne Bood heeft namens Vlietkinderen twee vaders bereid gevonden om hun verhaal te vertellen.  Een kort interview met Martien Hoendermis, vader van drie kinderen, twee in de basisschoolleeftijd en een van 2 jaar en penningmeester Oudercommissie kinderdagverblijf Pinkeltje. En Dennis Broer, ook vader van drie kinderen, twee in de basisschoolleeftijd en een kleine van 1, hij is projectleider samenwerking onderwijs bij Vlietkinderen. Beide mannen hebben de afgelopen periode vanuit een andere invalshoek belicht. Leuk om te lezen hoe een ieder vanuit zijn eigen perspectief kijkt.

Hoe hebben jullie de afgelopen periode beleefd?

Martien: “Het was schrikken toen medio maart van dit jaar de 2 oudsten niet meer naar school konden en onze jongste niet naar kinderdagverblijf Pinkeltje. Hoewel de sluiting van school en KDV niet geheel onverwacht kwam, werd de schrik vooral ingegeven door het plotseling moeten improviseren. Want naast 3 kids thuis moesten wijzelf ook thuis aan het werk. Ik ben als ZZP-er  gewend om vanuit huis te werken. Dat is wel anders als ineens ook je 3 kinderen en je vrouw thuis zijn.”

Dennis: “Die 12 weken zijn voorbij gevlogen. Wat een gave weken waren dit om als vader (en moeder) thuis te zijn en onderdeel te zijn van het onderwijsprogramma. Voor het eerst heb ik echt gezien wat mijn kinderen daadwerkelijk leren op school. Daarnaast waren ze zeker de eerste weken geconcentreerd en heel serieus aan het werk".

"Dit was heel leuk om mee te maken. Vooral de rust en geen afleiding die zij ervaarden waren voor mij zeer positief. Leren in een vertrouwde, rustige omgeving is net zoals thuiswerken. Heerlijk en ongestoord iets opleveren. Zouden we meer moeten doen!”

Hoe was het om je rollen te verdelen als vader/leerkracht?

Martien: “Al snel kregen de kinderen van school thuiswerkopdrachten. De eerste dag werd daar enthousiast aan begonnen onder mijn even enthousiaste leiding als ‘meester’ van combinatiegroep 3/5, terwijl iPad of televisie onze Olivier van 2,5 jaar vermaakte, als hij even niet wilde spelen". 

"In de loop van de weken werd het enthousiasme (veel) minder en de strijd om het schoolthuiswerk toch te maken, groter. Het meest uitdagende in de afgelopen periode was toch wel om enerzijds Julien en Tobias aan het schoolthuiswerk te zetten en anderzijds ook ‘gewoon’ vader te zijn. De rol van vader en meester wordt één en dat maakt het lastig. Je hebt als ouder toch niet voldoende actuele kennis om uitleg te geven over bijvoorbeeld rekenen. De rekenmethoden in groep 5 nu, zijn anders dan in mijn tijd, al blijft de uitkomst hetzelfde J. Je wilt het thuis ook een beetje gezellig houden, dus de hele tijd bovenop het thuiswerk zitten is buitengewoon onverstandig. Het knalde af en toe behoorlijk, maar natuurlijk kwam het altijd weer goed.”

Dennis:” Ik heb gemerkt dat mijn kinderen floreren bij een één op één begeleiding. Ze zullen vast gedacht hebben dat papa best nog goed kan rekenen. Na een paar weken werd het wel zaak om afwisseling te zoeken in de dagen en om de zaag spreekwoordelijk ‘scherp’ te houden. Heerlijk was het om overdag gewoon even een rondje te gaan fietsen. Even weg! “

Martien: “ Naast mijn onderwijsgevende taken, moest ik ook nog mijn ZZP-schap invulling geven. Gelukkig kwamen wij in aanmerking voor de noodopvang, omdat mijn echtgenote in de jeugdzorg werkt. Een zucht van verlichting! Nu konden de 3 jongens op de maandagen en dinsdagen naar school/BSO en naar Pinkeltje. Goed geregeld door basisschool Cascade en Vlietkinderen.”

Heeft deze periode ook iets opgeleverd?

Dennis: “Doordat je de hele dag thuis bent, verandert ook het moment waarop iedereen zijn of haar dingen wil delen. Normaal is dit aan de eettafel rond 18 uur. Doordat we allemaal thuis zijn,  verspreidden deze verhalen zich over de dag en krijg je veel inhoudelijkere gesprekken, vooral ook met de kinderen. Bovendien was het heerlijk om niet in de file te staan, niet ‘s avonds nog boodschappen te doen en niet in een half uur het eten op tafel te moeten serveren. We hadden immers de hele dag!”

Wat willen jullie nog kwijt?

Martien: “Wat heel leuk was, waren de YouTube filmpjes die de Pinkeljuffen hadden gemaakt zodat Olivier zijn eigen juffen ook thuis kon zien.
Al met al een drukke periode, die nu weer een beetje lijkt te normaliseren. Inmiddels kan ik alle speeltuinen in de buurt wel dromen…”

Dennis: “De afgelopen periode biedt mijns inziens veel kansen voor het onderwijs, kinderen zijn heel gedisciplineerd bij een digitaal teamoverleg, docenten hoeven minder  na te kijken want er zijn blijkbaar digitale programma’s (Snappet) die het voor hun doen, dit kan werkdruk verlagend zijn, 10 minuten gesprekken kunnen online, mailtjes vanuit school kunnen kort en krachtig. Ik ben trots op wat we met elkaar hebben gedaan. Maar waar de kids nu het meest naar uitkijken? … Zie de foto.”

Verhalen van vaders horen we eigenlijk nog te weinig, hoe kijken zij naar de wereld van nu, de wereld van morgen? En, hoe kijken zij eigenlijk naar de kinderopvang waar hun kinderen hun tijd doorbrengen? Wordt vervolgd!

Met dank aan Martien Hoendermis en Dennis Broer.