Bij deze wil ik nog reageren over het stukje in het Voorburgs Dagblad over het “emigreren” van mensen uit deze gemeente.

Ook wij behoren daartoe. Drie jaar geleden zijn wij vertrokken uit Voorburg nadat wij er 41 jaar hadden gewoond. Een prachtig huis achter de Parkweg. Wij hadden zelfs een bedrijf in Voorburg. Het voelt voor ons ook als emigreren.

Wij hebben er voor het grootste gedeelte heel prettig gewoond. Een fijn huis, veel groen in de gemeente, een lust om te wonen. Wij hadden nooit gedacht ooit nog eens weg te gaan uit Voorburg. Wij hebben jarenlang expats naast ons gehad. Vooral heel gezellig.

Maar in de loop der tijd veranderde er veel. Wij hebben de gehele annexatie door Den Haag meegemaakt waar wij fel tegenstander van waren. De mentaliteit van de mensen veranderde in snel tempo. Yuppie’s namen de overhand, waarvan de meeste zich boven iedereen verheven voelden.

Voorburg werd bekend als afvalstad. Vernielingen werden er o.a. aan onze auto toegebracht voor honderden euro’s door kinderen waarvan de ouders niet wilden dat ze voor hun eigen deur speelden in verband met beschadigingen aan hun eigen auto. Voetballen met harde ballen die schade toebrachten.

Mocht gewoon, maar niet voor eigen deur. Uiteindelijk een buurman met losse handjes die uithaalde naar mij. Een normaal gesprek was vanaf het begin al moeilijk maar bleek uiteindelijk niet meer mogelijk. Vanaf dat moment ging alles via de politie. En dan de bouw van de Binckhorst. Duizenden woningen kwamen er bij. Weinig voorzieningen en alles moest gebeuren in het winkelplein in Voorburg. Ernstige ongelukken op o.a. de Prins Bernhardlaan konden niet uitblijven. Het werd maar drukker en echt veilig fietsen ging ook niet meer. En dan de Mall, alhoewel wij er niet direct last van hadden. Maar wij kwamen er zelden. Wij kregen steeds meer het gevoel, moeten wij hier wel blijven wonen.

Wij wonen nu in het Land van Maas en Waal in een prachtig huis, schitterende omgeving, rust, eigen garage dus geen parkeerproblemen, betaald parkeren of parkeervergunningen, vriendelijke mensen en kunnen nu echt genieten van ons pensioen. We hebben er lang over nagedacht of wij deze stap moesten nemen, tenslotte hadden we in Voorburg alles van winkels tot ziekenhuizen in de buurt, maar we hebben er geen spijt van. Wat we nodig hebben is vlakbij. En anders rijden we wat verder. En uiteindelijk was er niets meer wat ons met Voorburg bond. Voorburg is Voorburg niet meer. Mensen gunnen elkaar weinig.

Aangezien wij om persoonlijke redenen een geheim adres hebben kan ik dat niet geven. Het is belangrijk voor ons dat zo min mogelijk mensen weten waar wij wonen. Wel kan ik aangeven dat wij gewoond hebben aan de Plaats van Middendorp.

M. Ros

Heb jij emigratiegevoelens of vind je het juist geweldig in Leidschendam-Voorburg? Mail naar [email protected]