Ingezonden: De liefde voor een VW Kever, een 'dame' op leeftijd

29 January 2023, 08:23 uur
Lokaal
mainImage
Prive foto

Charles van Beek stuurde een ingezonden mail over zijn passie voor Volkswagen Kevers. 

En toen stond er 1 augustus van dit jaar plotseling een VW Kever Cabrio Karmann bouwjaar 1977 voor de deur. Nou ja, plotseling!  Daar ging uiteraard wel het een en ander aan vooraf. Zelf ben ik van het bouwjaar 1951. Wat ging er aan vooraf. 16 januari van dit jaar kwam ik er plotseling alleen voor te staan, mijn vrouw overleed die dag tengevolge van een hersenbloeding. Mogelijk het gevolg van een boosterprik van Moderna. Op de dag van de prik nog gezond en de middag daarna een herseninfarct. Van de ene op de andere dag intens verdriet en ongekende eenzaamheid.

Door de verwerking van het verdriet ben ik daarna in gedachten vaak afgedwaald naar vervlogen tijden. Gedurende m’n verkeringstijd met haar en een aantal jaren daarna, zo tussen 1969 en 1976 heb ik 4 Kevertjes gereden, waaronder één met een ovaal achterruitje. Geen cabriolets evenwel. Die heb ik in die jaren ooit zelf geprobeerd te produceren door samen met m’n neef in 1971 in een dolle bui het dak van een in die tijd door mij afgedankte Kever af te zagen en daar op eigen terrein nog een beetje mee rond te crossen, dat niet doorging omdat ik bij het nonchalant dicht zwaaien van de deur een stukje van één van m’n vingertoppen afsneed en daardoor accuut medische hulp nodig had. Verdere verbouwing van de Kever is er niet meer van gekomen en hij eindigde uiteindelijk op de sloop.

Ik heb nog legio andere vermakelijke situaties met m’n Kevers meegemaakt, maar het zou te ver gaan om die hier allemaal op te nemen en te beschrijven. Misschien in een ander stukje.

Behoudens dat ongelukje heb ik in die tijd enorm veel plezier gehad aan het bezit van die Kevers en er veel met m’n verkering en later m’n vrouw mee rondgetoerd. Uiteindelijk leidde die hang naar het verleden ertoe, dat ik op internet een beetje rond ben gaan snuffelen naar die karretjes. Dat leidde me na veel gezoek naar een Kever Cabrio die voor een redelijke prijs te koop stond bij Witmer & Odijk in Warmond, een autobedrijf dat veel in oldtimers doet. Van één van m’n neven begreep ik dat het een betrouwbaar autobedrijf was. Die was gezagvoerder op een verkeersvliegtuig en z’n collega’s hadden er een aantal keer een Porsche-occasion gekocht. Van hen niets dan lof over de aankoop en de begeleiding.

De drang naar het weer rijden in een Kever werd allengs groter en groter, waarop ik besloot een bezoekje aan dat bedrijf af te leggen. Ik miste plotseling gewoonweg het heerlijke geronk van dat luchtgekoelde motortje. In niets te vergelijken met de BMW X1 die ik reed en nog steeds rijd en waarvan ik af en toe niet eens weet of de motor nu wel of niet aan staat. Ik ben namelijk een beetje doof. Het zijn tegenwoordig allemaal éénheidsworsten. Het lijkt allemaal op elkaar en kan me niet echt bekoren. En dat electrisch rijden al helemaal niet.

Enfin, toen ik dat Kevertje eenmaal gezien had en er een proefritje mee had gemaakt, was m’n hart verloren en stonden de tranen door die ervaring bijna in m’n ogen.

Er stond daar een nieuwe liefde te gloren. M’n oude liefde was dan wel dood, maar een nieuwe was geboren, weliswaar voor een Kevertje, maar toch. De koop was snel rondgemaakt. De auto was enige jaren daarvoor in Italie gerestaureerd en bevond zich in een topconditie, zoals in de advertentie aangegeven was en wat nog eens onderstreept werd door de verkoper. De Kever was door dat bedrijf ingevoerd uit Italie.

Dus snel de deal rondgemaakt en verder de auto niet meer aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Een keuring volgde door de RDW en na een maandje wachten werd hij aan mij geleverd. Helaas ging er daarna wel wat mis. Er bleken nogal wat puntjes te zijn die nadere aandacht nodig hadden. De eigenaar was tijdens de aflevering niet aanwezig geweest i.v.m. vakantie in, u raadt het al, Italie, mede op zoek naar nieuwe handel. Door die omstandigheid had de Kever waarschijnlijk niet meer de aandacht gehad, die hij, na het relatief lange stilstaan nodig had gehad. Met een lijstje van zo’n 10 punten teruggebracht. De eigenaar was inmiddels op dat moment gelukkig weer terug en bezwoer mij dat de auto alsnog de aandacht zou krijgen die nodig was. Een week later waren alle punten naar tevredenheid verholpen en kreeg ik ‘m weer mee.

Later deden zich er nog wat problemen voor met betrekking tot een olielekkage, waarbij eerst gedacht werd aan een lekke klepdekselpakking, wat wederom werd verholpen, maar naar later bleek was het lekken daar niet mee gestopt. Nader onderzoek leerde dat één van de klepstoterstangbuisjes gescheurd was, waardoor de motor olie bleef lekken. De auto werd toen als extra service bij mij thuis opgehaald. Na een week was dat ook weer gerepareerd en waren daarbij ook gelijk de andere 7 buisjes vervangen. En de kleppen opnieuw gesteld. Toch wel een ingreep en een uitstekende service tot dan toe. Moet gezegd. Daarna werd de auto weer voor m’n deur afgeleverd.

In de dagen daarna bleek het dynamolampje na het starten telkens wel zo’n 20 seconden te blijven branden en was de motorloop niet helemaal in orde. Mogelijk was er ten aanzien van de motor toch meer aan de hand.  Ook had er nog een lekkage plaatsgevonden voor de bestuurdersstoel, de mat was op een dag doornat. Mogelijk kwam dat na hevige regenval uit de deur of de lekbak onder de luchtinlaat tussen de voorruit en de kofferdeksel. Al die gebreken kwamen pas aan het licht door het dagelijkse gebruik door mij van de auto en niet te vergeten de hoosbuien. Ik ben gepensioneerd en heb dus alle tijd om er overdags volop mee te rijden. Ze moest weer fors aan de bak, na mogelijk een paar jaar relatieve rust. De auto had naar alle waarschijnlijkheid daarvoor in Italie niet veel gereden en nu kwamen door het veelvuldige gebruik alle onvolkomenheden aan het licht. Eigenlijk wel logisch, toch!

Met die wetenschap verkoper weer gebeld. Om moedeloos van te worden, zowel voor mij als voor de verkoper. Maar hoe dan ook, de verkoper liet het niet afweten. Hij wilde dat ik uiteindelijk een tevreden gevoel zou krijgen over mijn aankoop. Tevreden klanten staan bij hem hoog in het vaandel geschreven. De auto werd weer opgehaald en na enige tijd kreeg ik te horen dat de carbarateur was gereviseerd, er een aanpassing van de oliepomp had plaatsgevonden in verband met het lampje en een waterafvoerpijpje van genoemde lekbak was vervangen, dat bleek te zijn doorgeroest.

Vanochtend, vrijdag 21 oktober, rond 10.00 uur is de Kever weer voor mijn deur afgeleverd. Ene Jan van het bewuste garagebedrijf heeft hem vanuit Warmond hier naar toe gereden en me nog even goed uitgelegd hoe de lekkage werd opgeheven, me nog wat andere wetenswaardigheden over de Kever vertelde, zoals het chassis dat keihard was, de carrosserie die niet geplamuurd was en nog wat algemene adviezen meegaf.

Ik ben benieuwd hoe de Kever zich nu houdt en zal jullie van mijn verdere ervaringen op de hoogte houden. Ik zal voorzichtig met haar omgaan, want het is nou eenmaal een dame op leeftijd.

Tot slot. Het rijden in een Kever maakt me gewoonweg gelukkig, samen met m’n kleinkinderen en de hondjes heerlijk toeren als het een beetje weer is. Dat zal gezien het weer nog maar kort duren, waarna de Kever, na er met een heteluchtkanon voor gezorgd te hebben dat de auto van binnen goed droog is, met een volle tank in de garage van m’n schoonzoon gestald zal worden tot het komende voorjaar. En wellicht ten overvloede nogmaals alle lof voor de firma Witmer & Odijk in Warmond voor de niet-aflatende uitstekende service. Het zal ze een lieve duit gekost hebben.