De gemeente moet een opt-in-systeem voor ongeadresseerd reclamedrukwerk krijgen. Dat betekent dat inwoners alleen nog maar ongeadresseerd reclamedrukwerk ontvangen als een Ja/Ja-sticker op de brievenbus is geplakt. Dat is de kern van een voorstel dat D66-raadslid, Charlotte Bos, heeft gemaakt. Het doel van het voorstel is papierverspilling tegen te gaan. Bos: ‘Best veel mensen willen iets doen in het kader van duurzaamheid. Dat kan heel eenvoudig: dit bespaart kilo’s oud papier per huishouden. Bewoners die de folders wel graag ontvangen, kunnen dat gemakkelijk aangeven met een sticker.’
Haar voorstel, dat nu aan B&W en collega-raadsleden ter beoordeling ligt, voorziet in bijdragen aan het doel om het scheidingspercentage van afval van inwoners te verhogen van het huidige 37% richting de afgesproken 75% en tegelijk de hoeveelheid restafval per inwoner te laten dalen van ruim 200 kilo naar 100 kilo per jaar. Het restafval in Leidschendam-Voorburg bevat momenteel nog meer dan 60 procent onder anderen aan papier en karton dat er uit zou kunnen. Volgens afvalverwerker Avalex is voor papier en karton nascheiding geen optie. Inwoners moeten papier en karton dus zelf uit het restafval houden.
‘Om afname van afval te stimuleren, is het goed om te kijken naar eenvoudige oplossingen die veel opleveren’, aldus Bos.
Huizen zonder Nee/Nee- of Nee/Ja-sticker krijgen gemiddeld 30 folders per week in hun brievenbus, zo’n 34 kilo reclamedrukwerk per jaar. Volgens Milieu Centraal komt naar voren dat ongeveer 3 op de tien huishoudens ongeadresseerd reclamedrukwerk ongelezen weggooien. Bos: ‘Iedere ongewenste folder zorgt voor verspilling van energie voor productie en transport en voor onnodig papiergebruik dat als afval wordt afgevoerd en verwerkt. Minder ongewenste folders dragen bij aan minder vervoer, betere luchtkwaliteit en minder CO2-uitstoot.’
Dit voorstel voor een opt-in-systeem draait het huidige systeem met de Nee/Ja- en Nee/Nee-stickers om. Bewoners ontvangen alleen ongeadresseerd reclamedrukwerk als er een Ja/Ja-sticker plakken op de deur zit. Bij geen sticker mag er geen ongeadresseerd drukwerk worden bezorgd. De verspreiding van ongeadresseerd drukwerk blijft ook na invoering van dit systeem toegestaan. Daarmee blijven bewoners bereikbaar voor adverteerders.
Volgens Bos vallen huis-aan-huisbladen, drukwerk van vrijwilligers- en niet-commerciële organisaties, waaronder overheidsinstanties en politieke partijen, niet onder de definitie ‘ongeadresseerd drukwerk’. Voor dit onderscheid is gekozen omdat de huis- aan-huisbladen en pamfletten een belangrijke functie voor onder meer de nieuwsverspreiding op lokaal niveau en de sociale cohesie in de buurt hebben. Daarnaast kan vanuit de publieke functie noodzakelijk zijn dat een overheidslichaam bewoners in een bepaalde wijk of straat dient voor te lichten over wegafsluitingen, groot onderhoud in de straat of benadert voor een participatietraject. “Dan is het democratisch om alle inwoners te benaderen en kostenefficiënt om dat te doen met ongeadresseerd drukwerk.”