De tiende sterfdag van Harry Mulisch, vrijdag 30 oktober, gaat niet onopgemerkt voorbij. Gevierd acteur Gijs Scholten van Aschat las zijn hele, ruim 900 pagina's tellende De ontdekking van de hemel voor als een luisterboek van meer dan 30 uur, dat deze week verschijnt. Verscheidene publicaties zien het licht, waaronder die van een nog onbekend verhaal van Mulisch, en er zijn ook nog eens een festival en tentoonstellingen, virtueel en fysiek.

Daaronder is -vanaf 31 oktober- een kleine presentatie in het Allard Pierson in Amsterdam, dat een aantal vitrines zal wijden aan Mulisch' fascinatie met het oude Egypte. De auteur verzamelde objecten en was speciaal geboeid door de Egyptische god van het schrijven, Thoth. Behalve voorwerpen zijn er manuscripten te zien en het eredoctoraat dat Mulisch kreeg van de Universiteit van Amsterdam.

Mulisch' werkkamer aan de Leidsekade in Amsterdam, die nog altijd in stand wordt gehouden, is nu ook virtueel te bezoeken via de site van het Literatuurmuseum in Den Haag. Mulisch zelf schreef daarover: "In deze kamer ben ik de hele dag, er is niets in te vinden dat niet onmiddellijk verband houdt met mijn werk." Maar de werkkamer op zich is niet het enige dat het Literatuurmuseum laat zien onder de titel De oneindige Mulisch. Aan de hand van vier thema’s - de mens, de schrijver, de Tweede Wereldoorlog en de alchemist - en allerlei objecten wordt de schrijver verder belicht.

In het weekeinde van 30 oktober heeft ook nog een Mulisch-festival met literatuur, muziek, poëzie en wetenschap plaats op locaties rond het Amsterdamse Leidseplein. Daarbij wordt ook de podcast De Mulisch-tapes gelanceerd, die onder meer bestaat uit na zijn dood gevonden audiotapes waarop de schrijver ideeën bewaarde en dagboekachtige notities maakte.

Verder verschijnt Ik kan niet dood zijn, een verzameling van bespiegelingen die Harry Mulisch over een periode van zestig jaar optekende in talloze schriften, op losse velletjes en blocnotes.

De Bezige Bij, die dit boek uitgeeft, komt ook nog met een herdruk van Mulisch' Het Mirakel, waaraan een onbekend gebleven verhaal is toegevoegd: Niets nadert. Mulisch schreef de verhalen in Het Mirakel tussen 1952 en 1955. Ze gaan over de heer Tiennoppen, die worstelt met de werkelijkheid.

Onno Blom schreef verder De wondergrijsaard over het late leven van Harry Mulisch. "Ik zal een wondergrijsaard zijn, let maar eens op", schreef Harry Mulisch in Het ironische van de ironie.