Het kabinet heeft het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) gevraagd of het instituut de effecten van chemiebedrijf Chemours op de gezondheid van omwonenden in kaart kan brengen. Het RIVM gaat kijken of en hoe dat kan, meldt demissionair staatssecretaris Vivianne Heijnen (Milieu) woensdag aan de Tweede Kamer.

Het RIVM heeft al wel laten weten dat de vraagstukken rondom Chemours "wezenlijk anders" zijn dan bijvoorbeeld rondom Tata Steel, waar het RIVM eerder onderzoek uitvoerde op verzoek van Heijnen. Het instituut heeft nu de opdracht gekregen te bekijken wat wél in kaart gebracht kan worden. Deze "verkenning" moet antwoord bieden op de vraag hoe zo'n onderzoek eruit gaat zien, aldus Heijnen.

Rondom Chemours in Dordrecht geldt het advies aan omwonenden om geen groenten en fruit uit eigen moestuin te eten wegens te hoge PFAS-concentraties. In een recreatieplas in de buurt kan kan niet meer veilig worden gezwommen wegens de vervuiling.

"Ik zie en hoor enorm veel zorgen van omwonenden van Chemours over de leefomgeving en hun gezondheid, bijvoorbeeld als het gaat om PFAS", aldus de staatssecretaris. Volgens haar bestaat er bij hen "een grote wens" voor dergelijk uitgebreid onderzoek. Ook een ander gebied waar veel PFAS zit, een gebied rond de Westerschelde, wordt meegenomen in de verkenning, belooft ze.

Gezondheidskwesties spelen rondom meerdere fabrieken in Nederland. In een april gepubliceerd rapport over industrie en omwonenden stelde de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OvV) dat het in Nederland "niet vanzelfsprekend is dat de gezondheid van omwonenden voldoende wordt beschermd". Eind september wees een onderzoek van het RIVM uit dat bewoners rond Tata Steel in IJmuiden extra kans hebben om ziek te worden. Emissies verkorten de levensverwachting van omwonenden met 2,5 maand, was de conclusie. Heijnen kondigde daarop al "vervolgacties" aan om de situatie daar te verbeteren.

Vorige week kondigde het Openbaar Ministerie (OM) aan een strafrechtelijk onderzoek te zijn begonnen naar Chemours. Daarbij wordt ook gekeken of leidinggevenden van dat chemiebedrijf aansprakelijk zijn te stellen voor schadelijke effecten van uitstoot van stoffen op mensen en milieu in de omgeving.