Angelique de Vries is zwanger van een tweeling. Ze beschrijft haar belevenissen voor Voorburgs- en Rijswijks Dagblad. Haar eerste column belicht ze haar eerste gevoelens over de zwangerschap. Hierbij deel 2. 

En daar zit ik dan midden in Beijing, 18 hoog in een appartement ver weg van mijn kinderen en Alex, behoorlijk misselijk te zijn. Wat moet ik doen? Het kindje houden of….

Ik besluit om de Yonghe Lama Temple te bezoeken. Ik neem mijn camera mee en een boekje waarin ik mijn inzichten kan opschrijven. De rust die in de tempel hangt, is overweldigend, de rituelen die worden uitgevoerd zijn prachtig om te zien. En dan kom ik bij een tempel aan waar drie enorme boeddha’s staan. Ze vertegenwoordigen Verleden, Heden en Toekomst. Ik ben daar denk ik wel 20 minuten blijven staan en daar kwam mijn eerste inzicht. Terugkijkend naar het verleden hebben Alex en ik heel bewust gekozen voor de zwangerschappen, het gevoel dat ons gezin compleet is, overheerst.

Het heden. Alex heeft het nog nooit zo druk gehad als nu met het Tennispark Welgelegen, Tennisschool Jan de Rook en sinds kort ook de nieuwe sport Padel. Hebben we wel tijd voor een baby als we naar de toekomst kijken? En tja, die toekomst die is onzeker. Misschien toch beter om het kindje niet te houden?
 
Chinese muur

Twee dagen later vertrek ik zonder reisorganisatie naar de Chinese muur. Eerst op de fiets naar de metro en daarna met de lokale bus naar de Chinese muur. De bus zit vol met Chinese mensen, niemand spreekt Engels, maar ik vertrouw erop dat ik aankom. Zonder gids volg ik de golf mensen die naar boven gaan via een kabelbaan. Ik stap uit, het is overweldigend. Wat een enorm wijds uitzicht, wat een ‘geweld’ in een natuurlijk landschap. Ik kijk welke kant ik op wil, het is zo immens, ik volg mijn gevoel trap op trap af en ineens uit het niets bereik ik het hoogste punt. Wederom omringd door Chinezen sta ik daar en kijk om me heen.

Ook hier krijg ik weer een inzicht. Bovenaan op die Chinese muur, kijk ik uit naar alle kanten die je op kunt en ik bedenk me ook: al plan je alles in het leven, je toekomst is nooit zeker. Je komt daar waar je moet komen, net als nu; ik ben ‘per ongeluk’ op het hoogste punt van de Chinese muur gekomen zonder dat iemand mij dat van tevoren heeft verteld. Dat ik zwanger ben geworden gebeurt niet zomaar, mijn gevoel zegt nu: we gaan er voor!
 
Terug in Nederland

Ik vertel Alex over mijn inzichten en we besluiten we een afspraak te maken bij de verloskundige. We kunnen op donderdag 11 april terecht. Twee dagen voordat ik de afspraak heb, droom ik dat het kindje tegen me zegt; ’’ik kom niet alleen’’.