In deze tijd dat het Corona virus ons dagelijks bezig houdt en vele het nieuws en de persconferenties op de voet volgen, moeten we met elkaar proberen om weer een beetje de draad te zien op te pakken nu de maatregelen weer een beetje versoepelt zijn.

Mijn gedachten gaan allereerst uit naar de mensen die een dierbare hebben verloren door het Corona virus, maar ook naar al die zorgmedewerkers die zoveel werk hebben verricht op de intensive care, en zoveel schrijnende situaties hebben mee gemaakt.

Als buitenstaander kun je je bijna niet voorstellen wat voor impact dat heeft gehad. Het idee dat je in slaap wordt gebracht en niet weet of je nog wakker wordt. Dat je via je tablet je familie nog een keer kan zien en eigenlijk afscheid moet nemen omdat het niet gezegd is dat je het virus zult overleven. Het is werkelijk met geen pen te beschrijven.

Inmiddels is men er wel achter dat al deze zorgmedewerkers zo’n belangrijke factor zijn in onze samenleving, en dat zij allen een goede beloning verdienen voor hun werkzaamheden.

De overheid is momenteel gul met de financiële steun aan ondernemers, maar ik hou mijn hart vast wie straks de rekening moet gaan betalen voor die miljardensteun. Ik hoop dan ook, als we straks weer in een rustiger vaarwater zijn, en er wellicht flinke bezuinigingen gaan plaats vinden dat er niet bezuinigd gaat worden op de salarissen van het zorgpersoneel. Zij hebben laten zien dat zij van een grote en onschatbare waarde zijn.

De afgelopen maanden zijn de verpleegkundigen in het ziekenhuis royaal getrakteerd op bloemen, eten en cadeaus. Prachtige initiatieven kwamen er van de grond en de waardering was overweldigend. Ik hoop, dat onze minister van Volksgezondheid, die ongetwijfeld bezig is met zijn begroting voor het volgende jaar, er rekening mee houdt dat het zorgpersoneel er wat bij moet krijgen en zeker niet gekort mogen worden op hun salaris.

Ook de verzorgers in de instellingen en in de thuiszorg verdienen een grote pluim. Iedereen doet zijn best om het virus buiten de deur te houden door de juiste voorzorgsmaatregelen te treffen en door dag in, dag uit er te zijn voor de bewoners en/of de ouderen die nog thuis wonen. Zolang het een ver-van-je-bed-show is ben je er niet altijd mee bezig, maar op het moment dat je deze zorgverleners nodig hebt dan komt vaak pas het besef wat zij zoal doen en wat voor belangrijke taak zij uitvoeren.

Op Tweede Pinksterdag presenteert Anita Witzier een speciale editie van de vertrouwde titel Voor wie steek jij een kaarsje op? Met portretten en verhalen brengen zij een eerbetoon aan de mensen die plotseling ontvallen zijn, maar ook voor al die zorgverleners die zo hard aan het werk zijn. Zij roepen heel Nederland op om die avond een kaarsje te branden voor het raam, in de tuin of op het balkon. Een moment van troost en bezinning waar iedereen aan mee kan doen. Doet u ook mee ?

Margriet Plaizier is een autoriteit op het gebied van thuiszorg in Haaglanden. Exclusief voor Voorburgs Dagblad belicht ze haar ervaringen.