De moord op Charlie Kirk raakt mij. Het is een vreselijke gebeurtenis die vragen oproept over de veiligheid van mensen die hun mening uitspreken.

Het slingert mij naar 6 mei 2002, de moord op Pim Fortuyn door Volkert van der Graaf. Mensen zoals Kirk en Fortuyn worden vaak als “rechts” bestempeld, terwijl ze zich vooral zorgen maken over hun leefomgeving en de toekomst van hun land.

Waarom worden deze stemmen vaak gezien als een probleem? Ze maken zich zorgen over hoe onze samenleving en cultuur veranderen. Dat is een echte en belangrijke zorg. Maar deze stemmen worden niet altijd gehoord door anderen. Dit leidt tot meer verdeeldheid tussen “rechts” en “links”.

Door verdeeldheid raakt de dialoog in een neerwaartse spiraal, waarin er geen ruimte meer is voor een open en respectvolle discussie. In plaats daarvan ontstaat er vaak onbegrip. In Zoetermeer, waar we waarde hechten aan samenwerking en verbondenheid, is het belangrijk dat we het vrije woord omarmen. Vrije meningsvorming is een fundament van onze democratie. Maar dat werkt alleen als we respect hebben voor elkaars meningen. We moeten leren luisteren naar elkaar, zelfs als we het niet eens zijn.

Het wordt tijd om de dialoog in Zoetermeer niet alleen te stimuleren, maar ook te heroverwegen. Terwijl we onszelf graag zien als een gemeenschap die openstaat voor verschillende meningen, is het cruciaal om te erkennen dat de (lokale) media vaak niet neutraal zijn. Schrijfsels zijn zelden vrij van polarisatie en lijken de voorkeur te geven aan linkse partijen. Dit roept de vraag op: hoe kunnen we echt een brug slaan tussen verschillende standpunten als de nieuwsvoorziening deze juist verder uit elkaar drijft?

Dialoog betekent niet alleen het delen van meningen, maar ook het kritisch luisteren naar de andere kant. Laten we onze verschillen als meerwaarde zien en als gelegenheid om constructieve gesprekken te voeren. In plaats van ons te laten verdelen door partijdige berichtgeving, moeten we ons in Zoetermeer een voorbeeld stellen van een gemeenschap waarin alle stemmen, ongeacht hun politieke kleur, gehoord worden. Alleen door gezamenlijk te strijden voor nuance en begrip kunnen we een samenleving opbouwen waar iedere inwoner zich vrij voelt om zijn of haar mening te uiten, en waar het geluid van de inwoner de basis vormt voor een betere toekomst.

Zo hield de Amerikaanse president Abraham Lincoln een toespraak over de reden achter het ontstaan van de jonge republiek van de Verenigde Staten, over het hogere doel achter de burgeroorlog en over de drijfveren van de gehele Amerikaanse samenleving in die tijd. De Gettysburg-toespraak belichaamt de kern van ideeën als gelijkheid, democratie en eenheid van de natie: “government of the people, by the people, for the people”.

Vrij vertaald riep Lincoln op tot een regering die het welzijn van de burgers vooropstelt en erkent dat de echte macht bij het volk ligt. Daar moet toch geen burgeroorlog voor nodig zijn?