Het nieuwe jaar is politiek gezien in ons dorp weer met de nodige stormen gestart. Niet dat u er direct iets van gaat merken, maar toch. Overigens zijn het ook weer niet onderwerpen die van echt groot wezenlijk belang zijn. Het ging dit keer niet over een nieuwe brug, of een sneltramverbinding over Opa’s veldje in Voorburg, nee het ging om de licentie voor de lokale omroep en of we op onze brievenbus de Ja-Ja sticker moeten gaan plakken.

Laten we de sticker op de brievenbus maar eens bij de horens vatten. Nu hebben we de nee-nee sticker en de nee-ja sticker. De eerste is als u niets behalve post (die u toch te laat krijgt) in de bus wilt en bij de tweede krijgt u ook nog het wekelijkse huis-aan-huisblad met oud nieuws, maar wel belangrijk gemeentenieuws. En als u niets op de bus plakt, dan bent u gezegend en mag u vaak naar de oudpapierbak lopen. Overigens zegt die sticker niet zo veel, zeker als het rond verkiezingstijd is, want dan proppen bijna alle politieke partijen hun folder in de brievenbus, ongeacht welke sticker er is geplakt. Dat mag dus niet politieke partijen!

Maar goed nu krijgen we de ja-ja sticker. Dat zou papier besparen zeggen onder meer GroenLinks en D66. Ja, want als je niet die sticker plakt, krijg je niets meer. En deze partijen gaan er van uit dat u te lui bent om zo’n sticker te plakken en dus krijgt u alleen nog maar post. En natuurlijk de verkiezingsblaadjes van de politieke partijen. De VVD vindt die sticker maar niks, want als u niets doet, krijgt u ook niets meer, en dus ook geen reclame van onze lokale middenstand, die we juist zo moeten steunen.

Een ander punt is dat je dan ook geen huis-aan-huisblad meekrijgt. Want met deze sticker krijg je of alles (ja-ja) of niks (niets plakken). De keuze om wel een huis-aan-huisblad en geen reclame wordt ons dus ontnomen door bepaalde politieke partijen. Schande. Dat wordt dus i.p.v. de Nee-Ja sticker dus de Ja-Ja sticker en rest mij niets anders dan extra plastic en extra reclamepapier weg te gaan gooien. Niet zo milieuvriendelijk.

En dan de lokale omroep. Om de zoveel jaar mag de gemeente beslissen wie de lokale omroep mag zijn. We hadden en hebben Midvliet en er is er nog één bijgekomen. Niet gemerkt, maar dat ligt vast aan mij. Het college van B&W was voor de nieuwe, sommige partijen voor de oude en andere partijen wisten het niet meer. En daar is nu iedereen boos over. Want er zou een keuze gemaakt moeten worden. Maar het niet weten is ook een keuze, een eerlijke keuze. Ik weet het niet. En nu mag de Commissariaat voor de Media een beslissing nemen. Ook dat is democratie.