Het komt regelmatig voor dat we bij Hospice Het Vliethuys hele mooie brieven ontvangen. Dit was dan onlangs ook wederom het geval. Ik wil graag hiervan de inhoud grotendeels met u delen. Juist omdat deze brief weer duidelijk maakt hoe mooi en dankbaar ons werk kan zijn.

,,Lieve mensen,

Ron Bransteder zong destijds: engelen bestaan niet,  maar zij bestaan wel degelijk. In het Vliethuys zijn zowel beroepskrachten als vrijwilligers volop aan het werk.

Bij deze wil ik dan ook al deze engelen, mede namens mijn zoon, bedanken voor de kundige en liefdevolle verpleging en verzorging van mijn vrouw tijdens de laatste levensfase.

Ook wat mijzelf betreft ben ik dankbaar. Door de sfeer en ongedwongen omgang met iedereen heb ik me steeds ontspannen en thuis gevoeld.

Verder meende ik dat mijn vrouw de laatste zorg in het rouwcentrum zou krijgen. Toen ik dan ook gevraagd werd naar haar kamer te komen was ik ten zeerste verbaasd dat zij daar lag opgebaard. Ik wist niet wat ik zag zoals ze erbij lag. Ik kon maar tot één conclusie komen: dit was niet alleen gedaan met veel kunde en respect maar tevens met heel veel liefde.

Het beeld staat op mijn netvlies gebrand. In de hoop dat het Vliethuys nog lang zal blijven bestaan eindig ik, met vriendelijke groet''.

Joke Campo is hoofdcoordinator van Hospice Het Vliethuys