Zo leuk, een terrasje pakken en mensen kijken en tevens gissen op welk instrument iemand speelt. Als ik een man voorbij zie lopen, beetje nonchalant, en lange manen over de oren. Dat beeld schetst een gitarist. De pianist, meestal een beetje warrig en op zichzelf, zij denken, “ik heb alleen een drummer nodig om muziek te maken”.

Een slagwerker herken je, omdat zij overal op moeten slaan alsof álles een drumstel is. Rust is ook muziek, zei mijn leraar Jan Vermeulen altijd. Een trommelaar beukt erop los, zodra zij ‘rust’ hebben, gaan zij vaak geïrriteerd naar boven kijken met hand onder de kin en trommelen op de wangen.

Neem de saxofonist, zij zijn nogal verzekerd van hun kunnen, vóór je ook maar iets tegen ze zegt, zeggen zij; “weet ik al “. De trombonisten, de bones, laat ze maar schuiven, zij staan bekend om een tikkie laks te zijn. Dat komt omdat zij van de ene naar de andere noot toe glijden, ten opzichte van de andere instrumenten. Er is zelfs een rapper die zichzelf Layzie Bone noemt. Vrij vertaald Luiwammes!

Bassisten/sousafonisten treden zelden op de voorgrond, zijn identiteit loos omdat zij meestal beginnen als trompettist en dan naar een groter instrument om vervolgens met zo’n Tuba op schoot te eindigen. Het is een zeldzaamheid dat een kind begint op een Tuba. Dat apparaat is groter dan zij.

Euphoniumisten hebben ook iets aparts, zijn enorm nieuwsgierig naar de melodie om later dwars door alles heen te spelen. Sinds de bariton euphonium wordt genoemd, doen zij een beetje uit de lucht.

De trompettisten zijn meestal stoere mensen, de kwajongens van het orkest. Laatst had iemand de partituur van de dirigent in een andere volgorde gelegd, zijn eerste reactie; “wie van de trompettisten heeft dit gedaan”?

Dan de fluitisten, bijna altijd vrouwen, zijn op de een of andere manier ook de lievelingetjes van de dirigent. Luisteren braaf, kijken onder het spelen overdreven naar wat de orkestleider aangeeft.

Het blijft een eeuwige strijd tussen koperblazers, houtblazers en de slagwerkers, de ene groep speelt altijd te hard, de ander te snel, en geven elkaar de schuld. Vergelijk het gedrag maar tussen BMW-  vs. Mercedes-rijders. Na de repetitie staan zij gezamenlijk over de gezellige dingen van het leven te praten. Dit gaat al 122 jaar zo en niet alleen bij Forum Hadriani.

Er zijn veel muzikanten die het karakter van het instrument overnemen!

Of nemen de mensen het karakter van het instrument over?

Theo Koppe is verbonden aan muziekvereniging Forum Hadriani.