Binnenkort verschijnt er een achtdelige documentaire over Pim Fortuyn bij KRO/NCRV op NPO 2. Omdat mijn vrouw en ik zijn geïnterviewd werden we uitgenodigd bij de première in Utrecht. We hebben deel 1 en deel 5 gezien.

Pallieshirt

De avond werd geopend door de regisseuse die demonstratief een shirt droeg, waarop in het Arabisch “Bevrijd Palestina” stond. Ze vertelde volkomen overbodig hoe verschrikkelijk het partijprogramma van de PVV over kunst en Islamitisch  onderwijs is. Ook benadrukte ze dat in de documentaire de visie van het Islamitische deel van onze bevolking aan bod zou komen. Kortom mevrouw polariseerde flink en liet het publiek zien uit het “goede” linkse hout te zijn gesneden  Dan weet je dus dat je naar een eenzijdige interpretatie van Pims doen en laten gaat kijken.

Deel 1  

In het eerste deel kwam de emotie snel om de hoek kijken, omdat het over zijn dood ging. Een belangrijke rode draad in deel 1: de dader was een blanke Nederlander en in allochtone en linkse kringen was men er opgelucht over. Toch stond vooral het verdriet van vele mensen centraal. Ook het feit dat eigenlijk alleen in Den Haag ongeregeldheden waren werd benadrukt. De rest van de rouwperiode verliep zeer ordentelijk viel de documentairemakers op. Ze hadden waarschijnlijk anders verwacht van de mensen, die schreeuwden dat de houding van de pers en de politiek (de demonisering) de oorzaak van de tragedie was.

9-11

De 5e aflevering was eigenlijk een documentaire over de reacties in ons land na de aanslagen op de Twin Towers in New York van 9-11-2001. Pim Fortuyn werd er zijdelings bij betrokken via een gesprek bij Harrie Mens, waar hij uitlegde dat mensen die feestvierden om de dood van duizenden onschuldigen (zoals ook veel mijn leerlingen) niets in Europa te zoeken hebben. Aan het einde van de aflevering kwam zijn oordeel over de Islam duidelijk naar voren. Ook zijn waarschuwing (Pim Fortuyn heeft volkomen gelijk gekregen!)

In deel vijf van de documentaire wordt hij door zijn uitspraken mede verantwoordelijk gemaakt voor de argwaan en boosheid richting de Islam in ons land.

Arme moslims

Tussendoor zagen we tot onze verbijstering vooral hoogopgeleide moslims vertellen hoe zij te lijden hadden onder de aanslagen. Dus niet die arme Amerikanen, maar de moslims in ons land waren de slachtoffers! Er kwam zelfs een vrouw aan het woord die – schrik niet – vreemd werd aangekeken in de trein, omdat ze een hoofddoek droeg! De Nederlandse afkeer van moslims werd veroorzaakt door 9-11 en niet door de houding die daarna  - - feestvieren en eigen schuld roepen -  getoond werd. Niet de Middeleeuwse gebruiken van de Islam, de dood van Van Gogh en de aanslagen in Utrecht, Rotterdam, Madrid, Londen etc. waren de oorzaken van wantrouwen jegens moslims, maar onze eigen kortzichtigheid en de opmerkingen van Fortuyn.

Gelach in de zaal

Terwijl ik met groeiende ergernis zat te kijken, hoorde ik af en toe gelach in de zaal, als mensen die wel begrip met de Amerikanen toonden niet uit hun woorden konden komen. Het linkse “wijzijnslim” en “zijzijndom”  superioriteitscomple  droop ervan af.

Nu weet ik dat ik slechts twee van de acht delen gezien heb, maar de teneur van die twee afleveringen (zeker deel 5) maken me nu al argwanend.

Wat bezielt mensen om ons te willen opvoeden en om zo’n eenzijdige visie te laten zien; van belastinggeld nog wel. Met groeiende verbazing keken mijn vrouw en ik naar die eenzijdige blik op Pim Fortuyn en de gebeurtenissen rondom zijn te korte politieke carrière.

De andere 6 afleveringen van de serie gaan we nog zien.

We wachten het gelaten en onmachtig af