Het was misschien wel het hoogtepunt van het huidige college in ons dorp Leidschendam-Voorburg. Een coalitie raadslid dat stemde vanuit zijn hart en vanuit zijn democratische gevoel om te luisteren naar de burgers. De wankele meerderheid van het college van VVD-CDA-PvdA-CU|SGP, 18 zetels, was weg. Een bouwplan voor het voormalige Schakenbosch terrein kon de papierversnipperaar in.

Bijzonder was de reactie van de wethouder. “Dit gaat de gemeente miljoen euro’s kosten”. Dat bleek later wel weer mee te vallen. Maar het gaf wel blijk van een pluche gedachte: alles wat wij als college voorstellen moet door de gemeenteraad aangenomen worden. Het dualisme was weer eens ver te zoeken met de simpele gedacht ‘we hebben toch een meerderheid als college, wie doet ons wat’.

Twee jaar zit het college er nu. Na de gemeenteraadsverkiezingen dachten velen dat het vorige college zou blijven zitten, GBLV-D66-PvdA-GL met een ruime meerderheid. Maar tot veler verbazing ging PvdA mee met de andere partijen. Hun goed recht. Maar het zorgde wel voor een schamele meerderheid van één zetel in de gemeenteraad. Dat vraagt om te luisteren naar de rest van de raad.

Majeure zaken stonden op de agenda, onder meer de afvalproblematiek en de extra brug over de Vliet. Over het afval hoeven we geen woorden meer vuil te maken. En de brug schijnt met de noorderzon vertrokken te zijn.

Een College van B&W met een kleine meerderheid vraagt natuurlijk om participatie. Participatie met de burger. Gelukkig is dit een woord dat veelvuldig gebruikt wordt in ons dorp.  Alleen is de vraag of het allemaal iets uitmaakt. Bekend is misschien de hondenuitlaat affaire in het park Sijtwende. Wat is daar gedaan met het verzoek van de hondenliefhebbers? Of nu we het toch over honden hebben, de hondenbelasting in ons dorp. Niet om er iets voor honden te doen, maar om de portemonnee mee te spekken. Vraag eens of men het daar mee eens is en vermoedelijk krijgt het college voor dit besluit niet de handen voor op elkaar.

Laats heb ik een gemeentelijke enquete over de omgevingswet ingevuld. Maar de vragen waren zo sturend dat je nauwelijks van een participatie kon spreken. Of wat te denken over alle ideeën voor het troosteloze stationsplein. Door corona en een paar inventieve horecamensen is het nu een paar dagen in de week gezellig. En coalitiepartijen roepen nu op om daar meer te doen en mogelijk te maken. Maar hoorde we jaren geleden al niet initiatiefnemers uit ons dorp met voorstellen komen om er een echt evenemententerrein van te maken? Wat is daar eigenlijk mee gebeurd?

Het heeft er alle schijn van dat we één keer in de vier jaar echt mogen participeren. Bij de gemeenteraadsverkiezingen. Maar zelfs dan kan het heel anders uitpakken dat je had verwacht.