Mijn naam is Berend Aptroot en ik sta voor de VVD op de kandidatenlijst op plek 58. Dit was voor mij de eerste keer op de lijst voor de Tweede Kamerverkiezingen. Alhoewel je voor jezelf een inschatting maakt waren de laatste weken intensiever dan ik had gedacht.

Niet alleen omdat een politieke campagne intensief is maar dit was voor mij in combinatie met een fulltime baan en mijn werk als gemeenteraadslid. Hierdoor ben ik de afgelopen 4 weken iedere ochtend, middag en avond in de weer. Ondanks dat dit echt wel heel zwaar was, kijk ik terug op een mooie tijd.

Er staan mij veel gesprekken bij waarvan ik er een aantal wil delen.

De eerste was bij een politiek café met een jonge man. Hij maakt zich zorgen. Vooral of hij straks nog wel aan een woning kan komen. Ik herken deze zorg. Ook ik heb kinderen die later graag een eigen betaalbare woning willen hebben.

De tweede was een wat oudere man op straat in Den Haag. Hij maakt zich zorgen over zijn financiën. Hij wil kunnen blijven doen wat die nu kan doen. Daar zag meneer veel onzekerheden.

De derde was op de Rokkeveense markt in Zoetermeer. Hier sprak ik een mevrouw die al jaren in het onderwijs werkt. Mevrouw maakt zich zorgen over de alsmaar toenemende regeldruk. Ze kreeg het gevoel dat ze meer bezig is met zaken vastleggen dan met kennis overdragen.

Ik had een jaar geleden niet gedacht dat ik zou debatteren in een kerk, in een kroeg, debatteren voor de lokale omroep, vragen beantwoorden bij politieke cafés. Dit allemaal in een periode dat wij bij mijn werkgever met trots gestart zijn met een eigen school voor aankomende vaklieden. Allemaal zaken die je ondanks dat ze veel tijd kosten ook energie geven.

Ik ga jullie nu niet mijn “politieke” antwoorden geven die ik heb gegeven op de drie eerder genoemde vragen. Wat ik wel wil meegeven is dat het allemaal fijne gesprekken waren. Sterker nog, ik heb bijna overal fijne gesprekken gevoerd. Met over en weer respect. Een paar keer, over een afstand, nare dingen naar je hoofd krijgen is niet leuk maar dan hou ik mij vast aan die vele honderden gesprekken.

Hierdoor kijk ik terug op een gave campagne. Met vele honderden fijne gesprekken. Als ik hier dan aan denk zijn we toch een fijn land. Dat betekent niet dat het land af is. Er is nog genoeg te verbeteren. Daarom heb ik mij kandidaat gesteld voor de Tweede Kamer.

Want Nederland is goed en we maken het nog beter.