Er is veel onduidelijkheid over het subsidiebeleid ontstaan. Voorburgs Dagblad zet, aan de hand van gestelde vragen door de gemeenteraad aan het College, een aantal feiten op een rijtje. 

Welke kansen zijn er voor burgerinitiatieven?
Burgerinitiatieven kunnen net als nu het geval is een aanvraag indienen bij Vlietwensen en in het nieuwe stelsel tevens een beroep doen op de projectenpot van de levendige leefomgeving. 

Is dit niet een heel bureaucratisch en tijdrovend proces, met name voor kleine partijen?
Bij specifieke activiteiten kunnen de kleine partners hun inbreng veiligstellen door alleen kort hun activiteit aan de tafel te presenteren. Als de andere tafeldeelnemers deze activiteit ook waardevol vinden, wordt deze in het uitvoeringsplan opgenomen. De betreffende
organisatie hoeft vervolgens niet het hele proces mee te lopen. Ook kan de vertegenwoordiging aan de tafel worden overgedragen aan een collega-partij zodat de ureninzet wordt gedeeld.

Organisaties in andere gemeenten, waar deze systematiek al enige jaren wordt gebruikt, ervaren het proces helemaal niet bureaucratisch.  Er komt met de thematafels een einde aan veel verslagen die anders gemaakt moeten worden. In de bijeenkomsten wordt zoveel mogelijk gesproken over de inhoud, tegelijk wordt er aan het uitvoeringsplan gewerkt. Het penvoerderschap van het uitvoeringsplan wordt in overleg zo veel mogelijk bij een grotere organisatie gelegd.

Hoe ziet het proces aan tafel er uit?
Om alle subsidietafels op dezelfde manier te laten verlopen en de kwaliteit te bewaken, zijn er ‘spelregels’, algemene uitgangspunten en richtlijnen voor het proces. 

In de spelregels staan voorwaarden waaraan de tafel moet voldoen. Bijvoorbeeld dat een uitvoeringsplan alleen mag worden ingediend, als de overwegende meerderheid van de tafel het plan steunt. In het plan moet ook staan welke afwegingen
de tafelgenoten hebben gemaakt, zowel voor de activiteiten die volgens de tafel een toegevoegde waarde hebben, als voor de activiteiten waarover de meerderheid negatief adviseert. Andere belangrijke spelregels zijn dat als geschillen uiteindelijk niet binnen de
tafel worden opgelost, de gemeente een knoop doorhakt. Ook biedt deelname aan een tafel een organisatie géén garantie voor subsidie.

Algemene uitgangspunten: de tafelvoorzitter erop toe dat gemeentebrede uitgangspunten ook aan tafel mee worden genomen. Denk aan een wijkgerichte aanpak, informatiegestuurd werken, continu blijven leren en waar mogelijk vrijwilligers inzetten.

Richtlijnen voor het proces: Om alle tafels zoveel mogelijk uniform te laten verlopen, heeft de gemeente richtlijnen voor een proces van 5 tot 7 overleggen opgesteld. De tafels beginnen met een officiële ‘kick off’, waarbij meer wordt verteld over het proces, de
rollen, de spelregels en de ‘initiatiefvraag’ per tafel. Daarna volgen meerdere gespreksrondes per tafel. Tijdens de eerste gesprekken maken de verschillende organisaties kennis met elkaar, formuleren ze gezamenlijke doelen op basis van de initiatiefvraag van de gemeente en bespreken ze wat elke organisatie te bieden heeft om deze doelen te behalen. Hierna worden trends en ontwikkelingen, kansen en bedreigingen benoemd en onderzoeken organisaties of er overlap in hun aanbod zit of dat er nog activiteiten ontbreken die nodig zijn om de benoemde doelen te verwezenlijken. De financiën komen ook aan bod. Wat is ervoor nodig om de activiteiten uit te kunnen voeren? Welke resultaten wil de tafel behalen, en hoe gaan ze het effect van hun inzet monitoren? Al het bovenstaande wordt tijdens de laatste bijeenkomsten verwerkt in een uitvoeringsplan, dat wordt voorgelegd aan het college. Als de burgemeester en wethouders akkoord zijn met het plan, dienen de betreffende organisaties hun subsidieaanvraag in.